Netgedichten

netgedicht (nr. 69.602):

HET STILLE VERBOND

er is een groot stil verbond
dat ooit tussen alles ontstond

het zijn de bomen die omhoog rijzen
en ons er subtiel en bedeesd op wijzen
het zijn de talrijke bloemen
die in geuren en kleuren
ons met hun pracht tonen dat wat
ooit heeft weten te gebeuren
wat sommigen niet durven benoemen
het zijn de sterren die stralen
die ons over proberen te halen
het ook te zien

maar ik heb het misschien
al veel eerder gezien
ik zag het aan en in de planten
die zo levenslustig bloeien
en ons daarmee aan zich boeien
ik zag het in de blik van dat edele paard
achter mijn weerschijn in die gevoelige
prachtige zwartblauwe ogen van koeien
zoveel eerlijkheid mij zoveel waard

ja ik kende het verbond
die band die tussen alles en iedereen
welke al vanaf de oorsprong bestond
en die mij nu pas te verwoorden bleek
ik voelde het weer toen ik in de diepte keek
van de ogen van mijn trouwe hond