Zonderlinge dorpelingen
Wij woonden ooit een wijle
tegenover klokkengalm
de torenspits benam het halve uitzicht
de ganselijke dag van acht uur af
de bronzen slagen tot de middernacht
wijl zonderlinge dorpelingen sliepen
De laatste klanken waren weggestorven
rond het middernachtelijke uur
hoorde je de verre hese roep
de muizenjacht der nachtuil was begonnen
Geen sterveling op pad hooguit een stroper
in weidengreppels struikgewas en heuvels
in het struweel van woudzomen nabij
Verscholen achter slagschaduw
der kerke
strekten zich rondom bebloemde struiken
de witgekalkte muren van 't kasteel
jonkheer baron de Waelegem toe Sloten
een werkeliijk idyllisch pronkjuweel
Het adellijk geslacht der Waelegems
en evenzeer de dynastie Toe Sloten
had weinig op met al dat dorps vertier
men hield zich staande op de eigen poten
en zorgde aan de stam voor eigen loten
De zware bronzen galm der gulden klokken
was hen niet echt een steen die aanstoot bood
hun oren functioneerden naar behoren
geen hunner raakte er in zenuwnood
De dorpelingen kwamen ter communie
een jongeling in keurig pak gestoken
grijs en zwart met in zijn hand een hoed
en aan zijn rechterarm keek sluiks terzijde
zijn minnares als vrouw vol levensmoed
En 's anderendaags trad er een rouwstoet aan
wenend in hun hart om al zijn zonden
niet elk gehuld in grijs of stemmig zwart
waar voor de poort de limousines stonden
De mis het orgelspel de rituelen
het was de brouwerij van 't dorpse leven
het bronzen klokgelui der goegemeente
verbondenheid der geest in korenzangen
van spreuken luid verkondigd in de psalmen
in marche funèbre klonk een requiem
Zo werd de vreemde kostganger des heren
door de vroomdsten onder dorpelingen
ter aard besteld de laatste eer bewezen
van heer baron hoeft men niets meer te vrezen
hun zorg was wie 't kasteel zou gaan beheren...
Eendracht en gemeenschapszin
verrees niet hemelwaarts
Maar bleef verstrikt in zwaartekracht
der boerenband, zo aards.
aldus (nagenoeg) naar waarheid opgetekend den 23sten, resp. 24sten januari A.D. MMXX
... gecomponeerd in nachtelijke stonde rond de klok van vier, en geput uit mijn persoonlijke privédomein
(kortom, een kleine souvenir humoresque) ...
Inzender: Max, 23 januari 2020
hotmail.comGeplaatst in de categorie: woonoord
Het dorpse leven van de goegemeente
109
Geef je reactie op deze inzending: