winterlijf

nadien valt honing uit de bomen
even onaanraakbaar als
lucht onder steen

er is genoeg winter te gaan
voordat blauw een kleur is en
groen de aarde

nog altijd borstelt het water
zijn tanden, ondergaat huid terloops
onbekommerde rilling

krakend de ruggengraat
in vertraging zeer dicht naderend

terwijl dit later lijkt
op dat voorheen tastbare strelen

lijfelijk

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 83