Netgedichten over ziekte

netgedicht (nr. 827):

In de hoop

met mijn vlindernetje, dartel ik achter je aan
in de hoop je te kunnen vangen
vangen

op gepaste afstand, opdat ik niet in de gaten loop
in de hoop je te kunnen vangen
vangen

vrolijk dans jij door het leven, plots verdwijn je in het grijs
kijk uit, ze willen je gappen
ze willen je snaaien

hoe ik ook roep, of schreeuw, horen doe jij mij niet
kijk uit, ze willen je gappen
ze willen je snaaien

mijn vlindernetje is gebroken, evenals mijn hoop
de toekomst heeft je gevangen
gevangen

in het grote grijze niets, waar mijn stem niet echoën wil
blijkt mijn wil niets waard te zijn
ik had nog zo gehoopt