Netgedichten

netgedicht (nr. 70.026):

Lentegevoel

warm was
de aarde
die zwart rulde
toen jij de
potten vulde
met lentegevoel

je lach
omhulde
scheutig de
eerste groene
krullen in het al
spruitend gewas

je kende
hun kleuren
rook bijna
de geuren in
het planten van
de blauwe druif

zo waren
de jaren maar
dit keer zal
het anders zijn
met de pijn van een
nieuwe geboorte

in een lerend
proces zullen
jouw handen en
woorden wegen
zoeken naar groei in een
fantastische lentebloei