inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.115):

VAARWEL

De aan lager wal geraakte kapitein,
het water staat hem al aan de lippen,
zijn huwelijk loopt nu op de klippen,
omdat er telkens aanvaringen zijn.

Z'n vrouw loopt al een tijdje te klagen,
want ze kan zijn fetisj niet meer stelpen:
de belangstelling voor haar oorschelpen,
en wil geen matrozenpakjes dragen.

En dan is er ook nog gehouwehoer,
omdat hij vreemde kanalen bevoer!

Schrijver: Rebelle van Reymerswael, schrijfgek, 28 februari 2020


Geplaatst in de categorie: humor

2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 223

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Rebelle van Reymerswael, schrijfgek
Datum:
15 april 2020
Belle zal voor altijd zijn lievelingsnichtje blijven,
want zij heeft hem niet verder af laten drijven.
Aan die Belle daar heeft hij wat aan.
Dat heeft ze toch maar mooi gedaan!
Naam:
Belle van Zweymeltael
Datum:
15 april 2020
Averij en constante ravage
Was niets voor haar en het bezorgde hem
Op 't schip een hartinfarct, 't werd een blamage

Maar één bezoekje aan zijn nichtje Belle
Die veertig werd, daar knapte hij van op
En zelfs z'n huwelijk, het kon niet op

Bedankt voor jouw verjaardagswens, Rebelle!
Gegroet, adieu, vaarwel, tabé, tot later
Ik kies het ruime sop, in 't zilte water
Naam:
Rebelle van Reymerswael, schrijfgek
Datum:
1 maart 2020
Allereerst gefeliciteerd en bedankt dat u ook dit gedicht weer met een reactie vereert.
Naam:
Belle van Zweymeltael
Datum:
29 februari 2020
Ziehier, mijn zus Rebelle
wederom een woord van Belle
op uw schalks obsceen poëem
dat, als bekend bij deez' en geen,
op mijn geboortedag verscheen!
Waarvoor dank, maar voor de draad
en trossen los, steek ik van wal

Ziedaar, de beste stuurlui staan,
naar men zegt, doorgaans aan wal
Hij die wel vaart aan de wal
vaart buitengaats in zondeval
aan vreemde kust en kust een
vreemde die hem binnengaats zal leiden onvervreemdbaar daar
waarnaar geen zeeman blijven zal
zolang de wal het schip niet keert
en hij haar vreemde kunsten zal
vergeten voor hij ze aan wal
als zondeval weer heeft verleerd...

...maar wat hem 't meeste verontrust
is buitengaats zijn zielerust
als hij aan haar denkt, op de wal,
met al die kapers op de kust...

Veel sterkte in de zwijnestal
van luitenant van Zweymeltal

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)