inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.161):

Onherkenbaar?

Schrijf de winter af, wees
maar stil je weet maar nooit,
voorspelt de tijd uit de manden
van de heerlijkheid dan smelt de
kou in het geel van narcissen

die voor zichzelf dat moment
hebben opgericht, dan wordt
het minder kil vandaag, dus vertaal ik
de omgeving in alles wat mij drijft,

Beschrijf hoe het lichaam ontstond uit
verlangen, zich bewoog in kloppend hart
en bloed, kijk achterom door de ogen
van vandaag, lees gespiegeld wat hier staat
ik was dat kind op een zelfgemaakte
slee, op denkbeeldige sneeuw in het licht

van het verwaaide spoor, haalt de vonken
uit het vuur van uit de hand gelopen dromen,
al lijkt alles even stil te staan in ademnood
zal alles uit noodzaak blijven stromen

in de weerwil van wat we kunnen verwachten,
laat mijn leeg valies achter in het avondrood,
ik sta stil tussen licht en schaduw in de
verlichte bries van de onherkenbare dood.

... Illustratie: Bron: Derwisj ...

Schrijver: Pama, 4 maart 2020


Geplaatst in de categorie: individu

5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 28

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)