Netgedichten

netgedicht (nr. 70.472):

VLEUGELS VAN SATIJN (oorspronkelijk gedicht van Kerima Ellouise - muziek: Guido De Pelsmaeker - zanger: CROOM)

nu de lucht geklaard is,
laat ik d’aarde los
én... misschien ben ‘k morgen,
al voorbij de zon
mag ik jou nog even dragen,
voor ik gewichtloos word
of wil je nog wat praten,
over die mooiste nacht,
toen jij mij vleugels gaf

nu de lucht geklaard is,
laat ik alles los
jij tooide mij met vleugels,
hoog en wijd gespreid
zodat ik m’n hele leven,
héél vrij mijzelf kon zijn
die nacht, vermomd als vlinder,
zijn vleugels waren wij,
vleugels van satijn..

... De tekst is oorspronkelijk een gedicht van 'Kerima Ellouise', namelijk: 'over het onvoltooide gedicht'! Wij hebben samen de tekst uitgewerkt en ik heb hem aangepast om hem op mijn muziek te kunnen zetten. Ik ben KERIMA Ellouise, heel erkentelijk hiervoor en zij is erg blij met het succes van onze samenwerking!

Zoek je troost en opluchting na een afscheid en/of een loslaten van een geliefde, dan mag deze song: ‘Vleugels van satijn’, (Zang: CROOM – Muziek Guido De Pelsmaeker - Tekst: Kerima Ellouise) zeker niet in je playlist ontbreken...

Om het met Kerima haar woorden te zeggen:

HET IS EEN LIED DAT GROEIT OP DE HUID!

De link op YouTube!

youtu.be/RXR7BZqwj0k

opmerking:
op het kanaal van Kerima Ellouise kan je ook het filmpje downloaden. ...