Als je ooit vertrekt

Ooit komt die ene dag, die ene
waarop haar ochtend niet meer aanbreekt,
de dag waarop men wellicht niet schrijft
waar jij of zij op dat moment verblijft.

Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren,
de lavendel en de seringen die dag extra geuren.
Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent
juist die dag je moed en kracht voor euthanasie zendt.

Als je zoveel om iemand geeft, tijd vrijwillig verweeft,
rest dan het zwijgen zelfs over de uitbottende twijgen,
bij de brand die pijnlijk door ons hart heen vlammen gaat
nu hij als man met kind er dan voorts alleen voor staat.

Die dag stop ik dan als zus een tijdje in mijn geheugen
eer ik de teugen die ik van ‘t leven nam vertolken kan.
Komt er wellicht een vliegtuig met tekst van jou langszij
verklapt het avondrood de dan echt geldende reden erbij.

Maar vandaag is de lucht ook even echt staalblauw,
stuur ik in gedachten bossen vergeet-mij-nietjes aan jou.
Geen zee kan mijn gedachten nog meer vullen of blussen,
er is en rest dat ene onvergetelijke en alles daar nog tussen.

... serie: ziekte K en euthanasie. ...

kanker euthanasieplannen loslaten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 56