Netgedichten

netgedicht (nr. 70.771):

Een mooie koningsdag

Al zouden de meeuwen vandaag de dag willen verpesten
ons geduld op wel of geen wilskracht en zon willen testen
vanuit mijn hoofd loopt voorspoed met een goed gemoed
symbolisch over het talud dat hun gekrijs ontgelden moet.

Ik zit in mijn stoel en kijk weer naar buiten in het rond,
weet nog steeds waar ooit de extra boom fier stond.
Heel teder zwaaide zij steeds met haar kruin en groen
dat kon zij dagelijks met veel vreugde wel doen.

Het wolkendek werd boven haar takken dagelijks blauw
en als het had geregend en geonweerd droop ze mooi na,
dat weet ik ook nog, nu ik hier memoriserend bij stil sta.

Dan keek ik naar deze bijzondere groenblijvende dijk en meeuwen,
dat schreeuwen, naar merels die ook floten als je deze dijk bereikt
waarop ook nog voortbordurend die zwaaiende bomenpracht prijkt.

En ieder moment al klinkt het raar is een mooie herinnering zowaar.
Niets voelt hol of leeg van een raar verlangen, alles kan behagen.
Wat kan een kind zoals ik, dan amper nog meer aan vreugd vragen.