Netgedichten

netgedicht (nr. 70.918):

Bankje in de zon

Zaliger kan ons leven niet worden,
dan zitten op een bankje,
in de zon.

Spontane gedachten zien komen,
en als wolken voorbij zien drijven
langs een wolkenloze hemelweg.

Zaliger kan ons leven niet worden,
dan mijmeren en weer vergeten.
Dan ophouden met weten
zonder vergeetachtig te zijn.

Zitten op een bankje in de zon.
Eenvoudigweg aanwezig zijn.
Niet meer dan dat, niet minder.
Worden, zoals ons leven ooit begon.