Netgedichten

netgedicht (nr. 71.129):

Geven om is niet meer voldoende

Ik hoop dat het nog lang zal duren
lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word.
Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren
maar met woorden van troost schiet ik nu te kort.

Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen
zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin,
ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw willen zingen
over nog even genoeg dingen en zeker nog geen kastanjebruin.

Maar her de der zie ik van de wind de bloemblaadjes vallen
en onder de deur en tussen de ramen door tocht ‘t wind.
Tegen beter weten en willen in zullen de paden versmallen
de toekomstige weergoden zijn ons in die zin niet goed gezind

Zetten we daarna liefde enkel om in zerken, in levenloze dingen.
Wordt het nog gevaarlijker om die pagina’s in kranten te lezen,
is het nu het nu, valt daar niets aan af te dingen buiten doorzingen.
Onder mijn voeten scheurt het cement, niets went aan dit gegeven.