Netgedichten

netgedicht (nr. 71.245):

Onooglijk

ik zag je
dacht je
onooglijk
tussen het
droge gras
ontdekte je
vanmorgen pas

maar bij
nader inzien
besefte ik
dat jij het
mooiste
stukje van de
schepping was

nietig maar
zo schoon
geschapen
dat wind jou
wakker waaide
zon je liefjes
warm zwaaide

jij hebt echter
nooit op de
voorgrond
willen treden
bescheidenheid
is een van je
vele schoonheden