De Nar

Het paard gespannen voor de kar
De clown de nar een puntmuts
Met een gele ster troosteloos
Gaat hij door de troosteloze straten

Hobbelt over de keien in de schemering
Voorbij de meidoorns het landschap
Van de eenzaamheid in
Waar hij in stilte zijn sores draagt

Het leven laat zich niet inkapselen
Of sturen door ongewenste bemoeizucht
Het is juni de zon schijnt en
De vogels zingen

En ´s avonds loopt hij een tuinfeest binnen
Weemoedig mijmerend bij 't houtvuur in 't licht
Ziet hij hoe zij dansen hurken springen

Onder de blauwe hemel
Tussen de gekleurde lampionnen
En de zoele zoete bloemen geuren
Rond de vijver liggend in 't gras

In zijn dromen ziet hij zijn lief
Zijn vurig beminde
In de omarmende klanken van de nacht
De uitgestrekte armen
In het gele licht zo zacht

Biografie van deze schrijver

Omarmende klanken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.9 met 8 stemmen 84