Netgedichten

netgedicht (nr. 71.310):

Ankert tijd bestaan

zacht spinnen
mijn dromen
wervelingen in
luchten die het
bestaan anoniem
ontvluchten

zij zijn niet
benoemd
niemand heeft
in hun kleur of
opvallende vorm
de storm gezien

toch komen
heel langzaam
hoofdletters
uit de wirwar
van lijnen en
emoties gekropen

krijgt de droom
zijn plot en gaat
in sferen verkeren
die net even anders
zijn dan het gewone
dagelijks proberen

op het randje van
slapen en ontwaken
ankert tijd bestaan
kijk ik naar een
opklarende hemel
weet dat ik moet gaan