Netgedichten

netgedicht (nr. 71.334):

Het beeld schudt en schuift en straalt

De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.

Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja. Ik kan je vertellen over mijn vlindertijd.

Ik kan je vertellen over mijn vlindertijd
dat boeit je als verhaal ook geheid.
De windkracht beweegt vandaag het omringende riet
je ziet de eenden en meerkoeten nu bijna niet.

Tussen het wier zie ik nog een visser actief,
een kind aan het zonnen naast moederlief.
Ja de meerkoeten kwamen juist daar al menig jaar
zelfs die twee mensen zijn trouw al jaren echtpaar.

Ik zie wel een uitklaptafel en de twee mensen staan
wellicht klaar om aan het fotograferen te gaan.
Alles oogt heel gewoon zoals ik dat nu toon.
Het landschap hijgt en juist dit frêle beeld beklijft.