HENDRIK MARSMAN
denkend aan Holland
zie ik heel veel gebeuren
populisten die zeuren
over menging en kleuren
in hun heerlijk land
denkend aan Holland
vind ik twittershit meuren
hoor ik dichtslaande deuren
in heus geen vol land
denkend aan Holland
hoor ik minachtend keuren
hysterici gillen: vol land!
maar een fijn, mooi, land: jóúw land,
het dénkende Holland!
... Hendrik Marsman (1899-1940) was dichter, vertaler en literair criticus. Na de Duitse aanval op het westen in 1940 vond hij de
dood toen de Berenice, het schip waarop hij met zijn vrouw naar het Engelse Falmouth vluchtte, in de Golf van Biskaje verging. Het schip was getorpedeerd door een Duitse U-boot. Er waren 8 overlevenden: de kapitein (kort daarna overleden), 6 bemanningsleden en Hendrik’s vrouw, Rien Marsman - de enigen die op het moment van de explosie op het dek waren.
Onder kenners is Marsman’s betekenis als dichter onbetwist. Zijn gedicht Denkend aan Holland is na de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) tot de bekendste Nederlandse gedichten gaan behoren. Aan het eind van de 20ste eeuw werd het verkozen tot het Nederlandse Gedicht van de eeuw. Vooral het eerste gedeelte is zeer bekend:
Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
* ...
Zie ook: http://www.janbontje.wordpress.com
Schrijver: Jan woordenaar Bontje, 28 juni 2020
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: individu
Marsman;
129
Geef je reactie op deze inzending:
Ik heb gemerkt dat je een bijzondere voorkeur hebt voor grote geesten uit het grijze en recente verleden. Vooralsnog van mannelijke kunne, maar wie weet komt daar nog verandering in (niet zozeer in je voorkeur, als wel in de kunne).
Op zich alleszins toe te juichen!
Er zijn een paar collega-dichters die net als wij een hang naar het verleden koesteren. Ik noem de fantasievolle toespelingen van Anneke Haasnoot, de voorkeuren van Martin Kageling voor schilders en componisten uit vervlogen tijden. Zo zullen er ongetwijfeld nog meer te noemen zijn, zoals Kees Borgdorff.
Het zijn voorbeelden die soms kunnen inspireren, zeker tot nadenken stemmen, en wellicht tot navolging dienen.
Voor wat Marsman betreft kun je te rade gaan bij Hanny van Alphen (z.a.) en bij een parodie van ondergetekende, 'Kijkend naar Holland'.
Om met Stanley (of Livingstone, for that matter) te spreken: bien étonné de se trouver ensemble!