Netgedichten

netgedicht (nr. 71.574):

Lichaamstaal

jij hebt
ooit geschreven
om wat jij voor
voor ogen had
aan anderen
door te geven

tot je besefte
dat wat zij lazen
hen al snel buiten
de door jou bedoelde
virtuele mazen van
het net bracht

de vrijheid die
jij gaf heb je steeds
meer ingeperkt tot
klaarheid het enige
versiersel was waar
niemand iets om gaf

fluisterend ben jij
met lichaamstaal
begonnen waarbij
herinnering de matrix
is geworden van
het oeroude schrift

wij hoeven niets
meer na te slaan
of op te bergen
in archieven die
door brand en dieven
als vermist zijn aangemeld

met lichaamsopslag
blijft de door velen
gedragen geschiedenis
onderdeel van leven
en tijd in communicatie
die iedereen begrijpt