Netgedichten

netgedicht (nr. 71.726):

Wakkere dichters

Een rusteloos gedoe speelt zich af,
in mijn creatieve hersenkop.
Nieuwe ideeën worden er gesmeed,
in mijn oude smidse.
Angsten worden er gepord of bezworen.
Fossiele plannen worden omgesmolten
in mijn nieuwe smelterij.

Archivarissen slaan gebeurtenissen op
in mijn slapende archieven.
Wat ik me niet meer herinneren wil,
wordt versnipperd in oude molens,
die rusteloos blijven malen.
's Nachts gaat al dat werken dóór.

Nachten zijn bedoeld om te slapen.
Geen gedoe, rust is wat ik wil.
Stilte wil ik, in mijn vermoeide kop.

Helaas, mijn molens blijven malen.
Wakkere dichters die in mij leven,
in het holst van verstilde nachten,
ontwaken, en leven dankbaar op.

... Wie denkt? Wie dicht? Wie is het toch die nooit raakt uitgedacht. Dichters zijn het...niet!? Mensen zijn zoveel méér dan hun ego denkt dat ze zijn. ...

Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 23 juli 2020