Netgedichten

netgedicht (nr. 72.124):

voorbij de pijngrens

draag elke traan
op handen
kus het licht
voorbij de pijngrens

roep mij niet mijn lief
denk mijn naam
denk aan hoe onzeker
hoe dwars ik was

dat ik van je hield
met alles wat ik had
draag elke traan
voorbij de pijngrens

kus het licht

Schrijver: J.Bakx, 3 september 2020

joseline.bakx

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: afscheid

pijngrens

5.0 met 1 stemmen

261

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

J.Bakx, 12 maand geleden

Dank voor je mooie woorden!

Peter Toll , 12 maand geleden

prachtige woorden, héél mooie compositie!
een heel eenvoudig en tegelijkertijd heel basaal gedicht.
er staat geen woord teveel of te weinig.
wat mij betreft zeer geslaagd!

kerima ellouise, 5 jaar geleden

mooi!

Geef je reactie op deze inzending: