Netgedichten

netgedicht (nr. 72.437):

Elfen

ijl trillend
glasachtig
onzichtbaar haast
zweven elfen
fluorescerend
in regenboogkleuren
boven De Gaast
Westerwolde
is hen vergeten
van Munnekemoer
tot De Lethe
sidderend
in dunne stemmetjes
hun misbaar
overal waar
vuile wolken
uitlaatgassen
een stroef laagje
op hun vleugels maken
moeten ze wassen
zweven niet meer
landen
met hun handen
poetsen, wrijven
om de vleugels
schoon te krijgen
zich in dauwdruppels
te wassen
te drogen
voordat ze weer omhoog en
trillend zweven
leven
gaan