Netgedichten

netgedicht (nr. 72.471):

Zonder verleden

ik heb
de lijnen
zien verschijnen
in je ooit
rimpelloos gezicht

heb ze
mogen lezen
jij was niet voor
een strakke huid
zonder verleden

in samen
ervaren lazen
wij de jaren
in hun zorgen
en diep verdriet

maar nooit
zijn wij de ogen
vergeten waar
een zee van lach
zijn rimpelingen gaf

die de gezichten
deden glimmen
van vrolijkheid en
doorleefd plezier
van allen hier