Netgedichten

netgedicht (nr. 72.877):

wat het is

de transparante
engel op de ladder
die haar vleugels
samenvouwt

het broze woord
dat sterft in
stromen van
vergetelheid

het kiezelpad
in de tuin
de regen die
onbedaarlijk huilt

de zee die
glinsterend
groen
eindeloos deint

de doorzichtige
witte maan
het licht dat naar
de grond glijdt

de kleine duivenveer
in het zand
het verre tussen
jou en mij