Netgedichten

netgedicht (nr. 73.112):

Een valse toon

schaduw opent
geen deuren
als lichtval de
toegang verblindt

jij had dat als kind
al want in een stralend
arriveren schudde
niemand eigen veren

zij pikten allemaal hun
graantje mee op het
feest van gezien te worden
op te vallen tussen alle

toch had ook jij zo
af en toe een dipje in
het glanzend aureool als
een valse toon uit de viool

in het donkeren wist jij
met heldere blik en volle lach
de zon weer te laten schijnen
door het openen van gordijnen