Netgedichten

netgedicht (nr. 73.126):

een broze wereld

iemand trok een streep
in het zand en maakte
iedereen wijs dat het
een grens was iemand
oefende het woord
liefde en zette deuren
open iemand zonderde
zich af onder dekens
van zielenpijn iemand
voer een vloot vol
verlangen maar meerde
nooit meer aan iemand
was gevleugeld en had
handen gevuld met
licht iemand wist van
de broosheid van de
mensen iemand begon
iets te schrijven en
rondde het af als
een gedicht