Netgedichten

netgedicht (nr. 73.212):

vervliegende dromen

glijdend als machtige zwaan
waarop ik goed gezeteld zit
Vliegt mij de vliegmachine
mijn bestemming tegemoet

ik kijk en staar stil het buiten
dat als de hemel eindeloos is
tot plots vrees de rust omkiept
naar huilend krijsende paniek

ik vroeg even nog wat er was
of iemand doodging misschien
tot ik dan de duikvlucht voel
die niet te controleren blijkt

ik bid tot god en smeek hem
mij toch niet te laten sterven
dat het een slechte droom is
waaruit ik snel ontwaken zal

ik kijk en blik stil naar buiten
in het murw geslagen besef
dat ik zeker dood zal gaan
al wij de zee eenmaal raken

het is geen nare droom meer
als mij het echte leven sterft
in het vangnet van de dood
dat ik zo graag ontwijken wil

ik wil en wilde niet doodgaan
als een droom zo vervliegend
ik wil niet zomaar doodgaan
voor wie ik liefheb wil ik zijn

... Geschreven als reactie op het crashen van Sriwijaya Air-vlucht 182. Een passagiersvlucht van Soekarno-Hatta International Airport, Jakarta, naar Supadio International Airport, Pontianak, in Indonesië. Op 9 januari 2021 verdween de vlucht, uitgevoerd met een Boeing 737-500, vier minuten na het opstijgen van de radar. De lokale autoriteiten hebben bevestigd dat het toestel is gecrasht voor de kust van Duizendeilanden in de Javazee. ...

Zie ook: https://deoverkant.wordpress.com/

Schrijver: Peter Paul J. Doodkorte
11 januari 2021