Netgedichten

netgedicht (nr. 73.672):

Een Ongelogen Leugen

ik
kijk
even in
de spiegel
en zie hem staan
maar ben hem niet
voel me een ander

we liegen elkaar voor
hij is oud heeft korter te gaan
trouwens voel mij
veel te jong om hem te kunnen zijn
elk draaft in zijn gekozen richting door
we lopen zo lang niet meer zij aan zij
verloren elkaar uit het oog

op de flow van de tijd
liepen we elkaar voorbij
de tijd is een leugen
dit behoeft geen verder betoog
ze doet mij zo zeer
maar toch heeft ze altijd weer
gelijk