Netgedichten

netgedicht (nr. 74.118):

kalkresten

met kalk trek ik
een lijn op de muur
rond je lijf een
camera is niet nodig

zonder schaduw
verdwijn je in het
donker met een lege
koffer in de hand

met het rechterbeen
stap je een andere
tijd in voor mijn oog
ben je al uitgewist

als je terugkeert
zal ik je herkennen
aan de kalkresten
op je handen