Netgedichten

netgedicht (nr. 74.152):

alle verf gemengd is bruin

.
.
Als alles gedaan is
komt er een punt achter

En alles komt uit de wind
met een bruine aardesmaak

Ik ben blauw
als ik mezelf niet bewaar
veegt mijn vrouw
me uit met geel
groen is de breuk de deling

De schilder
schildert met doorzichtig

Een dichter zet woorden
die op zich niets betekenen
aan elkaar tot een gebeuren

Geschiedenis is een tempel
onder het zand

in de natuur is ook
rul zand in een woestijn
zonder water

Wat blijft is de wind
van uitgevlakte stemmen

De restwaarde van dood
zijn de schedels die knarsen
onder het gewicht van erosie
tot sediment van calcium

Het leven geeft het meest
als je er je botten aan kan vegen
met wit dat eigenlijk geen kleur is

Schrijver: Emiel Warswater, 10 mei 2021

Emiel.Warswater

outlook.be

Geplaatst in de categorie: algemeen

leven

dood

opportuniteit

interactie

4.0 met 10 stemmen

492

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Naam:: M. Bos
Datum:: 9 juli 2021; Echt een prachtig gedicht, bravo.

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 12 mei 2021; Beste Max, dat vind ik nu echt sympatiek. We zijn allemaal mensen en steken allemaal wel eens het been uit! Als er iets is dat ik geleerd heb in dit leven; Als je als mens af en toe een zwakte toont, hebben mensen je zoveel liever want het maakt je des te meer menselijk. Dus bij deze beste vriend, dichterlijke groet!

Naam:: Max de Lussanet
Datum:: 11 mei 2021; Emiel, mijn oprechte excuses
voor mijn eigengereidheid
en quasi wijsheid

Ik was even weer
de docent van weleer
die ik ook een tijdlang geweest ben

Je hebt zeker een beeld
neergezet met dit vers
en ik zat als een mug weer te ziften

In alle rust nu
kwam het beeld over mij
gevat in je heldere woorden

Ik las veel te snel
en struikelde slechts
over taal met mijn dovemansoren

Mijn mening, herzien
komt neer op het doek
als geheel en niet
't gedetailleerde...

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 11 mei 2021; Dank je wel Joseline voor het welbevinden.

Naam:: J.Bakx
Datum:: 10 mei 2021; Geschiedenis is een tempel onder zand...mooi!
Graag gelezen, Emiel.

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 10 mei 2021; Dank je wel Koen!

Naam:: Emiel Warswater
Datum:: 10 mei 2021; Beste Max, ik ben inderdaad geen linguïst en had nog niet van De Saussure gehoord. Je hebt een punt waar het schoentje knelt natuurlijk. Maar zo eng had ik het niet bedoeld. Met het paard heb je natuurlijk het beeld, maar nog niet de actie, de pun of wat dies meer. Dat is aan de schrijver over te laten. Als zijnde bvb; Het paard loopt mank en krijgt daardoor zijn broek niet toe...en wat nog allemaal niet. Ik doelde eerder op het feit dat er aan dit leven enige objectiviteiten zijn waar je het moet mee doen in dit leven en de rest is invulling zoiets. Ik ben natuurlijk zelf nooit honderd procent zeker van wat ik bedoel. Dat is het mooie eraan vind ik.

Naam:: koen goovaerts
Datum:: 10 mei 2021
Email:: goovaerts.koenhotmail.com; sterk !

Naam:: Max de Lussanet
Datum:: 10 mei 2021; Pas op Emiel, mind your words.
Ik weet dat er op het conservatorium veel wordt geleerd, maar niet alles over taal en linguïstiek. Hoe kun je nou beweren dat een dichter (m.u.v. Jan Hanlo) woorden aan elkaar rijgt die op zich niets betekenen?
Wel eens gehoord van Ferdinand de Saussure? Een eeuw geleden maakte hij een binaire (tweedelige) indeling van het (woord als) teken: signifiant en signifié.
Het eerste is de uiterlijke vorm zoals die concreet tot uitdrukking komt in het woord. Het tweede is de referent, het mentale concept waarnaar het woord verwijst.
Voorbeeld: 'paard' als woord van 5 letters, 'paard' als mentaal concept (beeld) waar naar de
be-teken-aar (signifiant) verwijst.
Woorden zijn nooit overal exact identiek, bovendien zijn ze historisch verankerd en contextueel gebonden. Ook een dichter ontkomt daar niet aan (tenzij hij Jan Hanlo heet...)

Geef je reactie op deze inzending: