Vertroosting

Mei en hagelstenen
in mijn hoed

verhinderd
storm hem op te tillen

de woeste wind schuift
donkere wolken open

herinneringen en intens verdriet
dat in vormen
en in linnen dringt

mijn steun
en vertroosting
tussen de muren die ik in die
jaren achterliet

de glibberige aarde voelend tot
onder mijn voetzolen

ik zet mijn kraag op
en loop langs de bomen die wachten
op de vogels die komen nestelen
en broeden

denkend dat ik blij mag zijn
dat ik nog besta

Biografie van deze schrijver

Nestelen Broeden

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33