Netgedichten

netgedicht (nr. 74.319):

Reflectie

Hier, boven spiegelend water,
dansen muggen in de zon.
Drijven witte wolken voorbij.
Zelf adem ik gewoon vanzelf,
rustig in en kalm weer uit.

Ik, die altijd denken moest,
dat ik overal buiten stond,
maak hier nu deel van uit.
In dit spiegelende water,
spiegel ik mijn leven.

We worden onbewust geboren.
We gaan helemaal niet dood,
maar terug vanwaar we kwamen.
Mensen leven echt niet anders,
dan ander leven om ons heen.

Wèl kunnen mensen kiezen.
Voor leven en verwonderen.
Voor angst of levensmoed.
Voor denken of dat laten.
Voor alsmaar klagen.
Steen en been.

Boven het spiegelende water,
dansen de muggen.
Drijven mijn angstige gedachten,
als donkere wolken langs de zon,
waar ze verdampen.

Hier vind ik werkelijkheid!
Rijkdom, vrede en geluk.
Geniet leven dat nooit eindigt.
Voor ons allen al begon.