inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.472):

meesterdichter

Hoe jij met gevleugelde taal
naar het spant zweeft
jij kan een school woorden temmen
met de tippen van de vlerken

Je neemt me mee boven de meander
van je poëma, de bevliegingen
door je denkbeelden tempeesten
voel ik me ongewerveld
de vloeiende metaforen
als rivieren door het papieren landschap

Schrijver: Emiel Warswater, 17 juni 2021


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 211

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Maxim
Datum:
18 juni 2021
En effet, het ronde punt zou een rotonde moeten zijn met een waaier aan af- en toeritten, in plaats van eenrichtingsverkeer in een cul de sac.

De huidige staat is er een die opmerkelijke gelijkenis vertoont met de lamlendigheid der impasse van het huidige demissionaire kabinet aan de Hofvijver, opererend onder de naam R4, doch eerder in verregaande staat van zomerapathie verkerend, verergerd door coronalethargie.

Immanentie, tja, een interessante invalshoek, kon er echter even niets mee, ook bij transcendentie kon ik niet de weltanschauer vinden die ik zocht...

Vooruit, laten we deze toestand dan maar het ijzeren (corona)tijdperk noemen en hopen dat een Aetas Aurea zal herleven.
Naam:
Emiel Warswater
Datum:
18 juni 2021
Que mon ami est et reste une triste affaire. Het is op zijn minst een beetje éénrichtingsverkeer te noemen, wijl we ons op een rond punt bevinden. De intrinsieke immanentie kan je dan samen binden tot het eigen idioom dat fulmineert of anderszins exalteert in het zelf, zoiets...
Naam:
Jean-Pierre Ami
Datum:
18 juni 2021
Wie weet alle drie! Clever thinking Emile, ge had detective moeten worden, een soort private eye op papier...
Overigens, nu we hier toch zijn, tussen u en mij gezegd en gezwegen:
wat vindt ge overigens van de wijze waarop, de geestdrift waarmede alsmede de frequentie waarin de lezers alhier gebruik maken van de gelegenheid op malkander te reageren, grosso modo?
Naam:
Emiel Warswater
Datum:
17 juni 2021
Max? JPA aka Ami? Inderdaad, die ongewervelde...Dat was eigenlijk het allereerste begin van bovenstaand dicht, gaandeweg was het voor mij zulk een evidente metafoor geworden dat ik wat onachtzaam geworden ben naar de lezer toe. Die kan inderdaad wat meer duiding. Ongewerveld als in vloeiend zonder lichaam, zich kunnen bewegen zonder beperkingen. Puur verbeelding zijn zonder lichaam. Dank voor de lezing en uiteraard de complimenten.
Naam:
Fac Totum
Datum:
17 juni 2021
Epifanie...
prachtig gekozen term uit het rijke litertureluuridioom, Emiel. Geheel afgestemd op jouw van metaforen druipende hoorn des overvloeds van verbale trouvailles...
Edoch, vanwaar de keuze voor een vederlicht creatuur zonder vertebrae? Een stevig gewerveld tempeestbestendig fenomeen biedt toch
meer kracht en vitaliteit,
dacht ik zo, in alle bescheidenheid...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)