Netgedichten

netgedicht (nr. 74.589):

In een adem

ik bewonder je
diversiteit van gedachten
en meningen in onze
vaak heftige dialogen
als voer voor psychologen

ik blader terug
in het kijken en
vergelijken van
verleden en heden
met de lach van gelijk

dat verbaasde me meer
dan ik zou willen want
een open blik is ook
de hand die overbrugt
wachtend op een kus

ik heb lang
naar je gekeken
ben uiteindelijk aan
de gang gegaan om
je ook echt te lezen

niet met vingers
die letters voelen
en zo ervaringsgewijs
leren wat ze
eigenlijk bedoelen

ze transformeren
naar beelden waarin
jij het leven kleurt met
ogen lach en je
warme stem die ik ken

weet hoe jouw tekens zich
vormen in plooien rimpels en
veranderingen in je huid
heb de grote letters al gezien
de kleine lees ik ademloos uit