Netgedichten

netgedicht (nr. 75.059):

Wegkijken

je bent
geen clown
je tranen
vloeien rijkelijk
in jouw warme
liefdevolle kijk
op de wereld
om ons heen

waar samenhang
scheurt en rafels
pijnlijke plekken
laten zien in
onoplosbare
situaties waarin
wegkijken de
pijn ontkennen is

dan gaan handen
uit de mouwen
worden getrouwen
tot eenheid gesmeed
waar men van een
samen weet die te
alle tijd op elkaar
zal kunnen bouwen