Netgedichten

netgedicht (nr. 75.078):

Gevoelstaal

Mijn woorden zijn onmachtig,
om gevoelens te beschrijven,
die mensen delen willen.
Liefde vindt geen verhalen,
om gevoelig uit te drukken,
wat ik vandaag weer voel.
Geen gedicht.

Zwijgen is de allerliefste taal,
die verliefde mensen spreken.
Elkaars ogen zien, die praten.
Die lachen en kunnen tranen.
Die het liefste luisteren,
samen naar elkaar,
als naar muziek.

Of, samen naar de wolken kijken,
die komen en weer verder gaan.
Samen luisteren naar de wind,
die vredig door bomen blaast.
Naar wilde storm, die raast.

Zien, hoe zonder grenzen,
vrije vogels wegen vinden,
naar een onbestemde horizon.
Zien, hoe onze angst verdampt.

Samen, hand in hand gaan zitten.
Elkaars innige gevoelens delen.
In de liefde die we zoeken.
In de liefde die ons vindt.