Netgedichten

netgedicht (nr. 75.095):

Kleine takjes

er scheen geen
maan maar
het leven lichtte
ons bij met haar kleur

kleine takjes
knapten en hun
muziek vertelde
van het volgende pad

op het zachte mos
voelden wij de
vochtige veerkracht
in een zuigend gaan

maar er was meer
ook op het stille web
onder de grond roerde
lichtsnelheid zijn info

in tal van processen
werd zonne-energie
opgeslagen in de
toekomst van morgen

alles kantelde toen
het licht opkwam
en het dagritme weer
zijn aanvang nam