Netgedichten

netgedicht (nr. 75.352):

Gezonde honger

Mensen lijden ongezonde honger.
Lichaam en ziel leven gescheiden.
Van ons ingeboren zelf.
Van onze natuur.
Van elkaar.

Lichamen hebben we vetgemest,
met pasta, pizza en patat. Mèt!
Met aardappelen en met brood.
Met snoep, sappen en met bier.

Verslaafd aan zieke welvaart,
hebben we onszelf gemaakt.
Onze geesten prikkelen we,
met veel, en nog veel meer.
Wat mooi en gezond was,
doet ons nu heel erg zeer.

Mensen hongeren naar liefde,
die erg schaars geworden is.
Gelukkig is liefde.
Niet te koop.

Mensen zijn angstig gaan zoeken.
Vonden onvermoed en onverwacht.
Liefde, in gevoelige gedichten.
Geluk, dat in vertrouwen danst.
Muziek, die in liefde wacht.

Verbinding vinden we in de natuur.
Pleisters voor vermoeide lichamen.
Verband voor onze gebrokenheid.
Zalf voor onze uitgebrande ziel.

Stop met overdadig eten.
Zie honger verdwijnen.
Heb uw naasten lief.
Bemin elkaar vurig.
Als ook uzelf.
Rust wat.
Lééf.

Vertrouw, geloof en wees gerust.
Vrees geen ongezonde honger meer.