Netgedichten

netgedicht (nr. 75.811):

Vleugjes wind

op luwe plekjes
langs muren met ramen
die al decennialang
in vage verten turen
dwarrelen vleugjes geur
mengen zich zonder
kleur tot een database
van alle liefde en leed
dat in de wereld gebeurt

pas als de grote
schoonmaak komt in
het seizoen van stormen
worden de geuren
geüpdatet door het blad
dat in de herfst gevallen is
en meegenomen als rest in
warme compostering waar
basisolie gaat dienen als mest

daar zullen de genen nog
mogelijkheden hebben
om in lentes eerste groei
en bloei de evolutie met
nieuwe etherische
componenten te enten
die in vleugjes wind als
bijzonder cadeau ons
weer gaan vergezellen