Netgedichten

netgedicht (nr. 76.520):

WOESTE BAREN

Harde storm op zee schept benauwende vaart,
wil zeemanskunst en veiligheid sterken,
brengt klemmende drukte bij het werken.
Alles klaar? Nieuwe spanning wordt gebaard.

Mensen liggen duizelig en verzwaard,
kunnen niets meer van reisvertier merken,
zien rondom hun rustplaats zwarte zwerken.
Is deze ellende spoedig bedaard?

Gezonde dichters en schilders op het schip
genieten van wilde schommelingen,
voelen zich hecht en zeker als een klip.

Uitdagend brullen waterwelvingen,
hebben een witte, gekrulde schuimlip;
daaruit klinken tijdloze vertellingen.