Netgedichten

netgedicht (nr. 76.702):

menselijke trekjes

een geweldig paar
het kopje en schoteltje
vijftig jaar samen

de kamerplanten
ze verlangen naar buiten
voor altijd binnen

olifant van steen
uit een klomp klei geboren
met grote oren

vrouw uit Afrika
denkt vaak aan haar droeve reis
uit hout gesneden

meisje met duiven
droomt al jaren voor zich uit
in de vensterbank

gordijnen hangen
mogen zelden gaan liggen
slechts drie keer per jaar

vogel op de steen
kijkt alleen maar naar buiten
komt niet van zijn plaats

de mijmeringen
op een vuurspuwende berg
ze gaan in rook op