Netgedichten

netgedicht (nr. 76.753):

Bleef uithuizig

ik keek
naar je
maar je
blik wilde
niet kruisen
zelfs het puntje
van je neus
bleef uithuizig

je mond sprak
een speech
met stilte strak
geregisseerd
door wat zoal
was gepasseerd
in een vloed
van onbenul

zelden
weerspraken
onze woorden
elkaar in gesprek
maar nu was gezegd
wat verzwegen was
met exegese van
emoties belicht

de deksel van
de put gelicht vol
opgekropte woede
eindelijk het venijn
waarvan blikken
konden doden
eigenlijk mocht ik
er al niet meer zijn