Netgedichten

netgedicht (nr. 76.848):

Vallende wind

ze aaide
de bast die
groen zwart
afgaf aan
haar handen

geen vies gezicht
ze wist wat
er komen ging
in het eerste
contact na de storm

het was chaos
geweest toen
de aarde onder
de kracht van een
vallende wind spleet

naaldbomen
met een kort
dikke puntwortel
voor de kap in een rij
vielen in bosjes op de zij

een enkeling is
blijven staan maar
zal toch om het geld
ter ziele gaan zonder
testament geen bestaan