Netgedichten

netgedicht (nr. 76.980):

LOS EN AANEEN

Door de levendige Oceaan
kronkelt een onmetelijke slinger
van gebeden naar God gewend

al deze kleine eilanden
zijn ondanks hun hechte broederscha[p
dikwijls zonder begrip voor elkaar
stoken feestelijke vuren
die oplaaien en weer doven
rook verdwijnt tussen bomenwirwar
maar stijgt naar de Hemel
wordt daar voorgoed bewaard

zowel vloeibaar gepolijst staal
als oorlogszuchtige golven
omspoelen de oneindige keten
van talloze stukjes land
waarover een helende zucht blaast
sterren vol genade gloeien
liefderijk geduldig wachten
naar 's werelds Einddoel verwijzen.