Netgedichten

netgedicht (nr. 77.088):

wat ze begeert

Wat ze begeert is niet mijn lijf
Dat is al hier, ze speelt ermee
Het eet met haar het weet
Van al haar voelen hoe het voelt
En is al duizend maal door haar ontkleed

Wat ze begeert is niet mijn oog
Dat rust op haar en ziet
De blik gespiegeld anders niet
Haar huid heur haar als mild geel oeverriet

Wat ze begeert bestaat
Het is wel mij maar is mij elders
Het waait achter ‘t raam in open en ver land
Waait nieuwe zee, met nieuwe wind te land
Of regent neer uit hoge wolken

Ongrijpbaar ligt het neer in armen van ontluikend lover
sterft met het stervend licht of is van nieuwe zon de tover
Het deed mijn ogen en mijn lichaam voor de verte van de hand
En is als bergen weggesleten tot het lijnloos reine strand

Het wacht op haar maar weet niet hoe