Netgedichten

netgedicht (nr. 77.093):

Leven beeldhouwde

gelukkig
schaduwde
je nog steeds
maar leven
beeldhouwde
al in onvergankelijk
steen je verscheiden

op fundamenten
die evolutie al bij
jouw geboorte had
klaar gelegd in
groeven en lijnen
die door de matrix
van genen verfijnden

heel apart
was dit verschijnen
in twee werelden
waar contrast nog
in beweging was
en verdieping niet
te meten bleek

een overgang
zonder greep
op twee entiteiten
doordat mensen
de geleidelijke
overgang niet echt
kunnen begrijpen