Netgedichten

netgedicht (nr. 77.099):

De koude aarde

Hoe langer geleden het is
het leed, de koude aarde
hoe dieper je kunt voelen

hoe erg het wel moet zijn
geweest, hoe meer hoop
je wel moet toevoegen

aan de zekerheid
van het vertrouwen dat
"le jour de gloire est arrivé"

Je hoort de harten juichen
vóor het sneuvelen
vóor de stilte

Na de strijd en het delven
is er het rusten
in vrede, de vrede

waarin we wel moeten geloven
met heel ons hart
ons verscheurde hart