Netgedichten

netgedicht (nr. 77.276):

Zoete woorden

we schrijven
bij elkaar blijven
samen in tal van
zoete woorden
hoor soms een
lach opbloeien

die warmte
en kleur geeft
aan wat wij ordenen
in een wereld die
niet meer de onze is
wij hebben ons vergist

dachten te delen
emoties en beelden
maar eigenzinnigheid
verstond geen ander
woord dan doodslag
en brute moord

weer is er geen
elkaar verstaan
in het paradijslijk
samenleven abels
worden al door de
kains bijeengedreven