Netgedichten

netgedicht (nr. 77.544):

diep in ons verborgen

dit was het huis waar wij
woonden
het veld waar we lagen
in zomergeurend gras

hier was ons tintelende samen
in het milde stille licht waar
we in de verte van onze ogen
argeloze dromen droomden

hier was de geurende aarde
de zoete lucht van oude
lindebomen in de donkerte
van de nacht

hier was het zilveren
stromen van de beek
de spiegeling van wolken
in prevelend water

hier was waar de leeuwerik
rusteloos scheerde
viel en steeg en hier was het
waar wij verzwegen

wat diep in ons verborgen lag

... nog een ode aan de gedichten van Ida Gerhardt ...

Schrijver: J. Bakx
15 juli 2022

joseline.bakx

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: taal

tijd

3.0 met 3 stemmen

151

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: J. Bakx
Datum:: 16 juli 2022; Tja Kees, voor jou is dichten een andere manier van kijken en verklaren. Dank voor je reactie.

Naam:: K.Bladzij
Datum:: 15 juli 2022; Wie de natuur laat spreken,
komt kennelijk niet aan zichzelf toe,
a) omdat je moet kijken en luisteren,
b) omdat HIER vóór het werk gaat.
Er valt dus niets te verzwijgen...

Naam:: Max
Datum:: 15 juli 2022; Prachtige tweede strofe ook!

Geef je reactie op deze inzending: