Ode aan de poëzie
Onder strookjes hemelsblauw en groen vroeg in
de morgen strooi ik als een tuinvrouw zaadjes creativiteit
en inspiratie op een stukje vruchtbaar papier, wanneer ik verse inkt
aan een korreltje toevoeg, ontspruit er een of ander teken o zo klein en teer.
Het begint vorm te krijgen, lijnen die niet meer lijken
recht te lopen maar hebben een vreemde kronkel tot bochtwerk
Hoe sierlijk en vloeiend bewegen zij in het licht van een opkomende zon
Voorzien van onwerkelijke kleurschakeringen, een alfabet van losse letters bloeit.
Klinkers en medeklinkers ontmoeten elkaar en smelten
samen tot een harmonisch geheel van klankgroepen en lettergrepen
Spelenderwijs ontstaan allerlei combinaties welke zich verweven tot woordspel
Hoe dan ook zal ik rustig doorgaan met het aaneenrijgen van de verscheidene taaldelen.
Dat het velletje wordt gevuld met verschillende lagen rijm
en ritme, regel van verlangen, zin in liefde en toch is het de kunst om
er iedere keer weer een andere betekenis aan te geven, hoe lyrisch uit het hart
of uit het hoofd een nieuw stukje poëzie is geboren van waar haar schoonheid doet verstillen.
... Geïnspireerd op deze: youtu.be/BbVVpdPtcy4 ...
Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com
Schrijver: CB, 28 juli 2022
outlook.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: poesiealbum
Dichtkunst
115
Geef je reactie op deze inzending:
poëzie weer te geven. Daar rolt dan plots een mooie zin uit:
'een alfabet van losse letters bloeit'
Een cadeautje!
Couplet vier zou je kunnen weglaten
of duidelijker kunnen opschonen.