Bewogen

In de kerk viel licht op het hoofd van je geliefde en omkranste het
en dat van je dochters
Je kist stond in de lengte
voor hun voeten
Jouw koor zong zuiver
Je dochter sprak over je warme handen,
dat die er altijd waren, troostten
Het donkere hout en geur
van de oude kerk,
de in zwart geklede begrafenisondernemers
omlijstten de dienst
terwijl zomerlicht door hoge ramen viel

We stonden onder luidgalmende kerkklokken tijdens het condoleren
met uitzicht op 't café
De vliegtuigen die jij ooit in banen leidde, stegen en daalden
met oorverdovend lawaai boven ons.
De kleuter vond het prachtig
Je vier vrienden waren er
Je ex die klein en breekbaar
met mondkap,
maar flink en sterk bleek,
de lap vlug afdeed
De mooie kinderen, je kleinkinderen, je schoonzoon alles glimlachend gadeslaand
Je boeken die er lagen
En nu de krans voor jou
die bij ons ligt

Crematie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 27 stemmen 126